Tak sobie szperając w albumach trafiłam na te zdjęcia i skojarzyły mi sie z Mrocznym i jego Mordorem. Odsyłam do postu zamiast gadać po próżnicy. Ostatnio nie chce mi się nic pisać na Toffince, ale żeby nie zdechła całkowicie to czasami wrzucam jakąś fotkę ( w myśl zasady: raz zobaczyć...) I czekam na przypływ toffinkowej weny.
On nadchodzi... Jeszcze chwila, może dwie i ten dom zniknie pod buciorami orków.
OdpowiedzUsuńano właśnie, wiesz o co chodzi:) ta trwożna cisza przed panie Mroczny...:)
OdpowiedzUsuńA kto robi zdjęcie o tym,co jest po? :)
OdpowiedzUsuń... ten kto przeżyje:)
OdpowiedzUsuńJuż nawet nie pytam co :)
OdpowiedzUsuńDobrej nocy :)
:) lepiej juz idźmy spac, tzn oczywiście każdy u siebie, bo jakoś tak dwuznacznie zabrzmiało, a nie mialam takich intencji ( ciągle sie łudze, że uda mi się choc raz przed północą, cholerka...) dobranoc
OdpowiedzUsuńmnie to z Mordorem się nijak nie kojarzy, bardziej mrocznych klimatów bym się spodziewała....
OdpowiedzUsuńja twojego rozróżnienia na dwa blogi nie rozumiem, i co rusz jakiś post mi ucieka :((
sama go nie rozumiem Aniu... konia z rzedem temu, kto zrozumie:)
UsuńJuż pisałam u Mrocznego, że gdy widzę takie niebo w głowie włącza mi się automatycznie TO Dosłownie tremendum et fascinosum! Buziole!
OdpowiedzUsuń..., ale macie wyobraznie az zazdroszcze!!!
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
judyta
Kochana, czasem to wspolczuc nam raczej trzeba! :)
Usuńładnie
OdpowiedzUsuńMnie również z Mordorem ten sielski obrazek nie po drodze. Bardziej mi Shire przypomina :) A czerwone niebo z reguły wietrzysko zapowiada.
OdpowiedzUsuńpiękne zdjęcia :)
OdpowiedzUsuń